India! Dit land heeft de potentie om het mooiste land te zijn waar we zijn geweest. Het heeft alles: strand, bergen, cultuur, tempels, etc. En toch kunnen we niet zeggen dat we nou erg enthousiast zijn over dit land. Om eerlijk te zijn zullen we hier niet snel weer heen gaan, misschien zelfs wel nooit. Hoewel er namelijk ook zeker vriendelijke mensen zijn in dit land (de toeristen uit eigen land) zijn er teveel mensen met verkeerde bedoelingen. En daarnaast zijn ze heel erg smerig.

Met ruim drie uur vertraging (er hing en dikke mist in de Kathmandu Vallei, dus konden we niet eerder vliegen) kwamen we op 2 december aan in New Delhi. Omdat we nog maar twee weken te gaan hadden, bleven we hier niet erg lang. We wilden natuurlijk wel wat van de stad zien, dus hebben we een city tour gedaan. Voordat de tour begon moesten we al een dik uur wachten, maar goed uiteindelijk gingen we toch op pad. We bezochten een aantal mooie dingen, zoals de Port of India, een grote hindoeïstische tempel, een monument voor Mahatma Gandhi en ook de Lotus Temple. Onze tourbus zat vol met Indiase toeristen en we hadden al snel door dat wij ook een attractie vormden voor de Indiërs. Bijna iedereen in de bus wilde wel een praatje maken en met ons op de foto. Het was zelfs nog erger dan in China.

De volgende dag gingen we al weer verder, op naar Agra dit keer waar we de Taj Mahal zouden bezoeken. Aan het eind van de ochtend kwamen we hier aan en nadat we een hostel hadden gevonden, vlakbij de Taj Mahal, brachten we eerst een bezoekje aan het Red Fort. Dit is echt een prachtig fort, vanwaar we ook nog een uitzicht hadden op de Taj Mahal. De volgende dag gingen we de Taj Mahal bezoeken. Natuurlijk kwam er vrijwel meteen na binnenkomst een gids op ons af. Na wat onderhandeling kwamen we tot een prijs en ging hij met ons mee. Hij maakte wat foto's van ons (waaronder van die verschrikkelijke typische toeristische foto waarop we de punt van de Taj Mahal vasthouden), vertelde ons het één en ander en ging na nog geen uurtje al weer op weg naar nieuwe klanten. Wij bleven nog even hangen om nog meer foto's te maken van het prachtige gebouw. Het is echt indrukwekkend om te zien. Vergeleken met Delhi waren er hier nog meer mensen die met ons op de foto wilden. De mensen stonden er gewoon voor in de rij. Echt een heel apart gebeuren hoor.

We hadden de Taj Mahal gezien, dus we konden weer verder naar onze volgende bestemming: Jaipur. In onze paar dagen waren we er al achter dat India echt een smerig land is, je ziet hier zelfs mensen op straat poepen. En ook probeert bijna iedereen je op te lichten. Nu hebben we dit natuurlijk in andere landen ook wel meegemaakt, maar hier is het allemaal nog een stukje erger. Toen we in Jaipur aankwamen hebben we in een tourist information office enkele hostels gebeld, maar veel zaten vol. Eentje had wel een kamer, alleen was die wat boven ons budget, maar goed we moesten toch ergens slapen. We werden de hele tijd al achtervolgd door een rickshaw driver en we besloten maar bij hem in te stappen. Toen we bij het betreffende hotel aankwamen bleek de kamer nog duurder te zijn, maar hij kon zich wel herinneren dat hij Edwin aan de lijn had gehad, maar niet dat hij die prijs genoemd had. Nou... daar gingen we dus niet verblijven. Natuurlijk wist onze rickshaw driver wel een goed en goedkoop hotel en deze was ook vlakbij het treinstation. Nou ja, toen daar maar heen gegaan. De kamers zagen er redelijk netjes uit en de prijs viel met 700 roepies ook wel mee. Dus besloten hier maar te blijven. Terwijl Sylvia ons aan het registreren was, probeerde onze chauffeur Edwin nog van alles aan te smeren maar hier gingen we niet op in. Na het inschrijven kwam de hoteleigenaar ineens met de mededeling dat er 10% servicecharge (bij een hotel nota bene) bij de prijs opkwam. Dat betekende dus dat de kamer alweer 770 roepies kostte. We voelden ons al weer flink opgelicht. Nadat we onze spullen in de kamer hadden gebracht, zijn naar een internetcafé gegaan om treinkaartjes te regelen voor de volgende dag. Toen we dat geregeld hadden liepen we naar twee andere guesthouses toe om te vragen of ze een kamer hadden voor onze twee nachten in Jaipur als we weer terugkwamen van Sawai Madhopur. Bij Sunder Guesthouse konden we gelukkig terecht en hier konden we ook onze grote tassen kwijt tijdens ons verblijf in Sawai Madhopur. Toen we weer terugkwamen in ons hotel kwam de eigenaar naar ons toe of we na Sawai Madhopur ook daar wilden verblijven. We zeiden dat we al bij een ander geboekt hadden omdat het hier te duur was. Natuurlijk kon hij ons nu wel een goedkopere prijs geven, omdat hij de rickshaw driver nu geen commissie hoefde te geven. Te laat en we wilden hier niet langer blijven dan nodig was.

Na een twee uur durende treinreis kwamen we in het kleine dorpje Sawai Madhopur aan, hier hoopten we tijgers te gaan zien in het Ranthambhor Park. We hadden voor de volgende dag twee safari's geboekt. 's Ochtends vroeg hadden we onze eerste safari. We moesten om kwart over 6 aanwezig zijn en zouden rond half zeven vertrekken, zodat we om 7 uur in het park zouden zijn voor onze 3,5 uur durende safari. Om 7 uur stonden we echter nog steeds in het dorpje en uiteindelijk kwamen we pas rond 8 uur aan in het park (er moesten nog mensen opgehaald worden bij verschillende hotels bleek later). We zaten ons ondertussen natuurlijk al aardig op te vreten, want we betaalden veel geld en uiteindelijk gaat er zo een uur van de tijd af. Sylvia zei het nog tegen de gids, maar dat hielp natuurlijk niet. Helaas zagen we ook geen tijgers. We zagen voornamelijk herten, krokodillen en vogels (waaronder een arend). Ondanks dat we later waren begonnen, werd er wel op tijd gestopt (wat moesten we ook anders verwachten). Onze hoop was nu op de middag safari gevestigd. Maar helaas ging ook deze safari op dezelfde manier, we begonnen zelf anderhalf uur later. En we zagen weer geen tijgers. Één grote teleurstelling dus!

Van Sawai Madhopur gingen we weer terug naar Jaipur, waar we nog twee nachten zouden verblijven. Gelukkig zaten we nu een super guest house. Omdat we sinds we India waren aangekomen al op zoek waren naar een hotel in Mumbai en we deze nog steeds niet hadden gevonden (alles zit daar schijnbaar vol, helemaal in het toeristische zuiden), moesten we toch echt iets vinden. Twee dagen later zouden we namelijk naar Mumbai vliegen. Na een aantal keren gebeld en gemaild te hebben en telkens weer te horen gekregen dat er geen plek was. Hebben we uiteindelijk een hotel geboekt van 25 euro per nacht in het noorden van Mumbai. Veel te duur, maar altijd beter dan onder een brug te slapen ;). In Jaipur hebben we natuurlijk ook nog een bezoek gebracht aan de Pink City. Dit oude stadsgedeelte was echter niet zo roze als de naam je doet denken. Weer een tegenvaller dus.

Toen was het alweer tijd om naar onze laatste bestemming te vliegen, namelijk Mumbai. In het begin van de middag kwamen we aan en werden we netjes opgehaald door ons hotel. We hadden een redelijke nette kamer, maar als je bedenkt dat het 25 euro per nacht kost, dan hadden we wel wat meer verwacht. In Mumbai hebben we niet erg veel gedaan, behalve gewinkeld en op souvenirjacht geweest. Tijdens het winkelen zijn we, net als in Jaipur, ook hier gevraagd om in een Bollywood film te spelen. Omdat je niet weet of je nou opgelicht wordt of niet en omdat we ook geen tijd hadden, hebben we dit maar afgeslagen. Ook hebben we nog één dag verspild in een Foreigners Regional Registration Office. Omdat we India hadden verlaten en weer terugkwamen binnen twee maanden (onze 10 dagen in Nepal), moesten we ons registreren. Echt de grootste bureaucratische onzin die we ooit gezien hebben. Na een paar uur wachten en wat formulieren invullen konden we eindelijk weer verder. Toen nog maar naar een bioscoop geweest. Onze laatste dagen hadden we niet zoveel zin meer om de toerist uit te hangen, dus dat deden we dan ook maar niet meer.

Naar huis

Donderdag de 16^e is het dan zover, dan vliegen we weer naar huis! Iedereen wil nu natuurlijk weten wat we het leukst vonden van de hele reis. Ehmm, de Chinese Muur, Hong Kong, Sapa in Vietnam, Laos, Angkor Watt, Perhentian, Australie, Nepal en Taj Mahal, en zo zijn er nog wel veel meer dingen te noemen die in dit rijtje passen. En wat was het minst leuk? Nou, natuurlijk dat we ziek werden in Nepal, terwijl we door de Himalaya zouden gaan trekken, India was echt het minst leuk en het reizen was niet altijd even leuk. Maar we hebben een prachtige reis gemaakt en veel mooie dingen gezien in die vijf en halve maand.

Omdat we eind deze week ook nog op wintersport gaan met Sylvia's ouders en met kerst weer terugkomen, hebben we geen tijd om kerstkaarten te versturen. Daarom willen we iedereen via deze weg alvast Prettige Kerstdagen en een Gelukkig en Gezond 2011 wensen!! En natuurlijk tot snel!