We hadden eigenlijk ons laatste verhaal al geplaatst, maar we wilden jullie toch het verhaal van onze terugreis niet onthouden!

Donderdagochtend vlogen we 's ochtends van Mumbai naar Dubai. Een korte vliegreis van 3 uur die zonder problemen verliep. Na een tussenstop in Dubai stapten we in het vliegtuig naar Düsseldorf, waar we opgehaald werden door onze ouders. Alles ging goed, totdat we boven Düsseldorf kwamen. Omdat het vlak daarvoor hard was gaan sneeuwen, was het vliegveld gesloten en konden we dus niet landen. Na een uur rondgecirkeld te hebben, kregen we te horen dat wij uit zouden wijken naar München. We baalden natuurlijk flink, maar ja wat moesten we eraan doen. Toen we in München waren geland hoorden we dat we later die avond weer naar Düsseldorf zouden vliegen. Na weer een dik uur gewacht te hebben, werd medegedeeld dat het nog onzeker was of we weer terugvlogen. Dit omdat Düsseldorf Airport om 11 uur 's avonds dicht gaat (ja echt, geen geintje). Natuurlijk wilden ze niet langer openblijven, dus na een paar uur in het vliegtuig konden we eruit en konden we naar een hotel dat Emirates geregeld had. En niet zomaar een hotel, we gingen namelijk de nacht doorbrengen in het Hilton Hotel in München. Rond 1 uur waren we eindelijk op de kamer. In de tussentijd stonden onze ouders al die tijd vast op de Duitse Autobahn en nu konden ze weer naar huis. De volgende dag hoorden we dat ze rond 4 uur 's nachts weer thuis waren. Al met al hebben zij 13 uur in de auto gezeten voor niets!

Na een korte nacht en een heerlijk uitgebreid ontbijt, kregen we rond 10 uur 's ochtends te horen dat ons vliegtuig om 2 uur 's middags naar Düsseldorf zou vliegen. Na de ervaring van onze ouders de vorige dag, spraken we af dat we met de trein naar huis zouden komen. Met een beetje vertraging konden we eindelijk het vliegtuig in. Daar zaten we vervolgens weer een uur te wachten toen er werd omgeroepen dat het nog wel twee uur kon duren. Dit was natuurlijk niet echt goed voor ons humeur, net zoals bij de rest van de mensen in het vliegtuig. Nog geen vijf minuten later werd er omgeroepen dat ze wat hadden aangedrongen en dat we toch meteen konden vertrekken, maar eerst moest het vliegtuig nog sneeuw- en ijsvrij gemaakt worden, dus al met al was het vier uur geweest toen we eindelijk opstegen. Om 5 uur landden we op Düsseldorf. Van Edwin's vader hadden we gehoord dat er om 18.10 uur een trein ging richting Arnhem. Gelukkig konden we deze halen, want door de sneeuw had deze natuurlijk ook vertraging. Het was ook nog eens steenkoud en omdat wij uit de 30 graden kwamen, waren wij hier niet opgekleed. Beide trokken we maar diverse lagen kleren over elkaar heen, maar wat hadden we het koud! In Oberhausen konden we nog net de trein naar Arnhem redden en in Arnhem naar Zwolle en in Zwolle stapten we op de trein naar Assen.

Na een lange dag van wachten, reizen en koukleumen kwamen we om half 11 's avonds aan op het station in Assen. De bergen in Frankrijk moeten maar even een dagje op ons wachten, nu vertrekken we zaterdagnacht naar de Alpen.