14 augustus t/m 21 augustus (Vietnam deel 2)

Een verschrikkelijke nacht was het in de nachtbus van Hue naar Hanoi (helaas was dit niet de laatste en zeker niet de verschrikkelijkste busreis die we moesten doorstaan). 's Ochtends in Hanoi aangekomen konden we niet direct onze kamer in, dus zijn we de stad maar wat gaan verkennen. Op een gegeven moment dachten we in Madame Tussaud te zijn beland, het bleek echter Ho Chi Minh zelf te zijn. We stonden dus naar een 40 jaar oud lijk te kijken. Wat drie maand per jaar onderhoud in Rusland al niet kan doen

.

De volgende dag gingen we naar Halong Bay. Eenmaal op de boot, kregen we een heerlijke lunch voorgeschoteld en ondertussen vaarden we langzaam richting deeilanden waar Halong Bay bekend om staat. Na wat kayakken en wat rondzwemmen kregen we nog meer seafood, en sloten we de avond af met karaoke (we hebben genoeg zelfkennis, dus we hebben dit maar aan de Vietnamezen overgelaten

). De volgende dag hadden we de wekker om kwart over 5 gezet, zodat we van de zonsopkomst konden genieten. Sta je dan 's ochtends vroeg op zo'n boot terwijl er geen zon te bekennen is, beetje jammer. De rest van de dag heeft het ook geregend.

Na nog een dagje in Hanoi te hebben doorgebracht, gingen we met de nachttrein op weg naar Sapa. Na een korte, maar redelijke nacht kwamen we 's ochtends vroeg in Lao Cai aan, vanwaar we naar Sapa reden. Hier ontmoetten we onze gids met wie we de komende drie dagen zouden optrekken. We spraken af om meteen die dag de bergen in te trekken. Het is regenseizoen, dus sommige stukken waren ontzettend modderig en glibberig. Maar de route was prachtig. Je loopt echt tussen de rijstvelden door. Vanuit Sapa zijn we achtervolgd door twee vrouwen van één van de bergstammen (Black H'Mong people)die daar wonen. De hele ochtend liepen ze met ons mee. Toen we eenmaal in hun dorp aankwamen en zouden gaan lunchen, kwamen natuurlijk hun producten te voorschijn. Of we niet wat wilden kopen, nu ze ons de hele ochtend gezelschap hadden gehouden. Wij voelden ons min of meer toch wel verplicht, dus kochten bij beide dames wat (ze hebben trouwens wel echt mooie spullen). Nadat we de rest van het dorp hadden overtuigd dat we niet meer gingen kopen, konden we eindelijk aan onze lunch beginnen. 's Middags kwamen we aan bij onze homestay. Dit bleek echter een soort van ‘jeugdherberg' waar je met andere toeristen (wij waren met zijn vijven) kan slapen. We aten apart van het gezin en verder had je ook geen contact, wij hadden wel een iets andere verwachting van de homestay. De volgende dag trokken we verder door de bergen. Wederom kregen we prachtige uitzichten te zien. Toen we door een bamboebos liepen zagen we zelfs een slang. Gelukkig is Edwin dit keer niet gebeten

. 's Middags kwamen we weer terug in Sapa, zodat we nog tijd hadden om het mooie stadje zelf te bekijken. Na nog meer souvenirs gekocht te hebben, vertrokken we de volgende dag richting Dien Bien Phu (bij de grens met Laos).

Onze gids had ons aan kaartjes voor de bus geholpen, erg handig vonden we. Beetje jammer dat in de bus bleek dat de rest van de reizigers (allemaal lokale mensen) zeker de helft minder hoefden te betalen. We voelden ons dus toch redelijk opgelicht. Maar goed, dat was nog niet het ergste. We zaten met 27 mensen in een bus, terwijl er 22 zitplaatsen waren. Naast al deze mensen wordt zo'n bus ook tot de nok toe volgepropt met spullen. Echt comfortabel was het dus niet. Natuurlijk stonden we ook nog twee uur aan de kant met autopech. Uiteindelijk kwamen we 13 uur later (wij hadden gelezen dat het 8 uur zou duren) aan in Dien Bien Phu.

De volgende dag om kwart over 4 's ochtends ging onze wekker, zodat we op tijd bij de bus waren die ons naar Muong Khau in Laos zou brengen. Edwin had gezien dat er nog maar vijf mensen (incl. ons) op de lijst stonden, dus we hadden goede hoop op een fatsoenlijke rit. Dit viel erg tegen. Net als gister werd de bus helemaal volgestopt met goederen (zo vol dat de helft van de stoelen bedolven waren). We wisten twee stoelen naast elkaar te bemachtigen, maar zaten constant met onze benen in onze nek, alles behalve comfortabel te noemen. Naast nog drie andere toeristen, zat de bus vol met lokale mensen. Opgepropt en wel vertrokken we richting de grens van Laos. Tijdens enkele stops werden nog meer mensen met nog meer spullen ingeladen (we wisten niet dat een bus zo vol kon zijn). Na een hobbelige en stoffige rit kwamen we rond 1 uur 's middags aan in Muong Khau in Laos. Samen met de drie andere toeristen (twee Engelsen en een Spanjaard) gingen we in een bootje de rivier over en het stadje in. We gingen op zoek naar een pinautomaat, we hadden allemaal gelezen dat deze er was, maar helaas, het was zaterdag en de banken waren gesloten en we konden nergens pinnen. Gelukkig konden we de resterende Vietnamese Dongs en Euro's wisselen tegen Laos' Kip bij een guesthouse, waar we ook de nacht verbleven.

Onze eerste indrukken van Laos zijn hoopvol, in ieder geval lijken de mensen hier minder op geld belust dan in Vietnam en dat is wel een verademing. Of het ook echt zo is, kunnen jullie lezen inons volgende verhaal.

Groetjes Edwin & Sylvia

Ps: heeft iedereen een leuke vakantie gehad?

30 juli t/m 13 augustus (Vietnam deel 1)

Na een nacht op het vliegveld van Singapore (op zich niet aan te raden ofzo), kwamen we vrijdag 30 juni aan in Ho Chi Minh City (HCMC) in Vietnam. Nou, dat was wel even schrikken, toen we eenmaal in de stad reden

. Het krioelt hier werkelijk van de scooters (er schijnen zo'n 5 miljoen rond te rijden), dus het was chaos alom. Eenmaal van de schrik bekomen, durfden we het aan om in een fietstaxi de stad te gaan bekijken. Eerst gingen we met z'n tweeën in één fietstaxi (niet echt comfortabel als je bedenkt dat er eigenlijk plek voor één persoon is). Maar al snel (we hadden nog geen 10 meter afgelegd) kwam ‘toevallig' een vriend van onze chauffeur aanfietsen. Of we toch niet liever twee fietsen wilden. Het zat niet lekker, dus de keus was snel gemaakt. We gingen met twee fietstaxi's op pad. Aan het einde van de rit (na een aantal mooie tempels ed. te hebben gezien) wist onze gids wel een leuk restaurant. We kwamen uit bij een groot restaurant waar het vol zat met bierdrinkende Vietnamezen (het was ten slotte weekend). Wij natuurlijk leuk meedoen en de chauffeur van Edwin's fiets ook (die van Sylvia bleef buiten op de fietsen passen). Na twee biertjes en heerlijk eten gingen we terug naar ons hostel. Gelukkig kon Edwin's chauffeur nog wel recht fietsen. Natuurlijk hebben we ook een tour naar de Mekong Delta gedaan. Erg mooi, al viel de drijvende markt wat tegen omdat deze erg klein was. Tenminste niet wat wij ons hadden voorgesteld. Voordat we HCMC weer verlieten zijn we nog naar de Cu Chi Tunnels geweest (tunnels waar de Vietcong zich tijdens de Vietnam oorlog in verborg). Dit was erg indrukwekkend, je kan je niet voorstellen hoe klein die tunnels zijn. Uiteraard konden wij ook een stukje een tunnel in. Na een meter kreeg Sylvia het echter al spaansbenauwd en is weer omgekeerd (de bijpassende foto volgt snel). Edwin moest maar alleen verder.

In HCMC hebben we buskaartjes gekocht, zodat we het hele land doorkunnen. Voor nog geen 50 euro pp reizen we van zuid naar noord, ideaal dus. Onze eerste busreis ging naar Mui Ne. Ons hostel lag aan het strand, mooie locatie dus. In Mui Ne heb je de rode en witte zandduinen. Omdat we geen tour wilden doen, besloten we een scooter te huren (gewoon goed uitkijken, dan moest het wel goed komen). Op de scooter gingen we op zoek naar de zandduinen. De rode duinen hadden we al snel gevonden,maar we reden door om ook de witte te kunnen bekijken. Na een tijdje rijden konden we het echter nog steeds niet vinden, dus zijn we maar weer omgekeerd om naar de rode zandduinen te gaan. Aan de voet van de duinen staat het vol met kinderen die je een matje proberen te verhuren (dan kan je de duinen afglijden). We hebben er maar één gehuurd, beetje jammer dat het totaal niet spectaculair was. Rennend zou je nog sneller gaan. Nou ja, het uitzicht was wel super mooi. Net of je midden in de woestijn staat en als je je omdraait zie je de zee al liggen. Uiteindelijk hebben we de witte duinen niet gevonden (later hoorden we dat die nog een aardig stuk verder lagen). De rest van de dag en de volgende dag hebben we heerlijk op een bed aan zee gelegen, we moeten toch een beetje kleur opdoen natuurlijk.

Met de slaapbus uit Mui Ne kwamen we 's ochtends vroeg aan in Nha Trang. Gelukkig konden we vrij snel onze kamer in. Snel douchen en op naar het strand, iets wat we de komende vier dagen alleen maar zouden doen. Nha Trang was ons rustpunt in de reis. Geen tours, geen dingen bekijken, alleen maar zonnen en zwemmen. Het was werkelijk genieten. We moeten zeggen dat we het eten in Vietnam echt ontzettend lekker vinden, we zijn nog geen fastfood restaurant binnen geweest. Veel beter dan het eten in China wat we aan de flauwe kant vonden (op de Peking-eend na).

Met wederom een slaapbus gingen we vanuit Nha Trang naar Hoi An. Het werd een reis van bijna twaalf uur en het is nou ook weer niet zo dat je lekker slaapt in zo'n bus, je komt dus redelijk uitgeput aan. Lopend gingen we op zoek naar ons hostel. Via een omweg kwamen we aan (later bleek dat we al bijna langs alle bezienswaardigheden in Hoi An waren gelopen), maar er bleek geen plek te zijn terwijl we wel gereserveerd hadden. Nou ja, ze hadden nog een hostel in de stad en daar konden we wel heen. Prima, als we maar een kamer hebben. In het hostel 's ochtends nog even geslapen en vervolgens op pad. Hoi An is een klein stadje met een oud stadsgedeelte waar verschillende tempels, musea ed. te zien zijn. Vanuit Hoi An hebben we ook een tour gedaan naar My Son, een ruïne van een Hindoestaanse tempel. Het schijnt dat je het kan vergelijken met Angkor Wat in Cambodja alleen dan een stuk kleiner. Nou we kunnen niet wachten om naar Cambodja te gaan.

Vanuit Hoi An gingen we naar Hue, een reis van maar vier uur voor de verandering. In de Lonely Planet lazen we dat het leuk was om een boottour te doen naar de tombes van Hue. In ons hostel konden we die boeken, dus maar meteen gedaan. Wat viel die tour tegen zeg. Ons was verteld dat we alleen entree hoefden te betalen voor de drie tombes en niet voor de andere dingen die je ging zien. Al snel bleek dat dit niet het geval was. Gelukkig was je vrij om ergens wel of niet naar binnen te gaan, dus we hebben een paar dingen overgeslagen. We gaan echt geen geld betalen om mensen kungfu te kunnen zien doen. Tijdens de tour kwamen ze langs met een kaart of we wat eten wilden bestellen. De lunch was inbegrepen, dus we bestelden niets. Hadden we beter wel kunnen doen, want de lunch bestond uit niet meer dan wat rijst, bonen en tofu (echt: tofu, geen vlees). Gelukkig hadden we pakje Oreo's in de tas. De tombes waren erg mooi om te zien. Het zijn hele stukken grond met verschillende gebouwen waar de keizers woonden ed. De tour was erg slecht georganiseerd, maar de tombes waren zeker de moeite waard. We weten nu: vertrouw niet blind op de Lonely Planet.Net als in Beijing heb je in Hue ook een soort van Verboden Stad, hier heet het het Citadel. Een ontzettend groot complex met allemaal gebouwen en tempels, met in het midden de ‘Purple Forbidden City'. Echt mooi om hier rond te lopen.

Nu gaan we op naar Hanoi!

19 juli t/m 29 juli, Guangzhou en Hong Kong

Onze reis door China sloten we af in een zonnig Guangzhou in het zuiden van het land. Eindelijk konden we genieten van een paar dagen zon achter elkaar, iets wat we nog niet hadden gehad

. In Guangzhou hebben we onder andere Shamian Island bezocht. Een heel klein eilandje dat in de rivier ligt (en tegenover ons hostel, dus met de ferry waren we er zo). Op het eilandje kan je de Britse en Franse invloeden duidelijk zien. En in tegenstelling tot in de stad (al ligt het eilandje midden in de stad) vind je hier rust. Wel lekker na al die drukke steden waar we zijn geweest. De volgende dag had Sylvia het briljante idee om naar Mount Bayun te gaan, want hier had je een mooi uitzicht over de Guangzhou. Wij met de bus erheen en, sportief als wij zijn, we gingen lopend naar boven. Het was maar iets van 2 km, maar het was flink afzien. De zon scheen, dus het was bloedheet en tja... we liepen op een berg, dus omhoog! Maar het uitzicht was het waard en we waren stiekem ook wel trots op onszelf, dat we niet de kabelbaan hadden genomen.

En toen kwam Hong Kong, de stad die alles te bieden heeft! Wat is Hong Kong een geweldige stad, echt super. Overdag en helemaal 's avonds kun je vanaf Kowloon de prachtige skyline van Hong Kong Island bekijken. Echt super mooi om te zien. Maar eerst zullen we wat over ons hostel vertellen. We hadden van Merel en Chris de tip gekregen om een hostel in de Chungking Mansions te boeken. Wat wij dus braaf hebben gedaan. Je moet het je als volgt voorstellen: het is één groot gebouw met op de eerste twee verdiepingen een soort van zwarte markt van Beverwijk met allemaal Indiërs en Afrikanen en daarboven allemaal verschillende hostels. Wij zaten op de dertiende verdieping in een nette, kleine kamer voor niet al te veel geld. Het is even raar opkijken als je het gebouw binnenstapt, maar de kamer was prima en de locatie was helemaal top. Het zit in Kowloon vlakbij de haven waar je de ferry naar Hong Kong Island kan nemen.

Er is natuurlijk super veel te doen in Hong Kong, dus hier even in vogelvlucht de dingen die wij hebben gedaan/gezien. We hebben een hop on/hop off bustour geboekt. De ene dag zijn we Hong Kong Island rondgereden met als hoogtepunt (letterlijk en figuurlijk) The Peak. Vanaf hier heb je een mooi uitzicht over Hong Kong. De andere dag hebben we de tour door Kowloon gedaan en een andere tour over Hong Kong Island. Deze laatste bracht ons onder andere langs Repulse Bay. Hier hebben we 2 uur zitten bakken in de zon. We hadden geen zwemkleding mee, dus afkoelen in de zee was er helaas niet bij. We hadden wel de smaak te pakken gekregen, dus de volgende dag zijn we naar Cheung Chau Island gegaan, waar we heerlijk de hele dag op het strand hebben gelegen. Ook zijn we nog naar Macau geweest (een zelfstandig eiland). Hier heb je een prachtige stad waar je nog duidelijk de Portugese geschiedenis in terug ziet. Ook staat het eiland bekend om de casino's. Helaas mochten wij niet naar binnen (we hadden slippers aan, beetje dom). We konden dus met lege handen weer met de boot terug naar Hong Kong. De laatste twee dagen stond in het teken van de jacht op een IPhone, deze zijn hier namelijk iets goedkoper. Helaas waren alle IPhones al uitverkocht omdat de IPhone 4 eraan komt. Dus helaas geen IPhone. Ook kwam deze dagen de regen met bakken uit de lucht. Als het hier regent, dan is het schijnbaar ook meteen zo extreem dat je echt weggespoeld wordt. De straten staan dan ook helemaal blank. Op onze laatste dag vlogen we pas 's avonds. Dus nadat we de koffers in een kluis op het vliegveld hadden gezet, hebben we nog een bezoekje gebracht aan een immens grote (zo niet de grootste) zittende boeddha (Tian Tan Buddha) op Lantau Island. Indrukwekkend om te zien en een mooi einde van onze week in Hong Kong.

7 t/m 18 juli, Beijing en Xi'an (China)

Na een lange treinreis van 11 uur, kwamen we 7 juli aan in Beijing. Wat een verschil met Shanghai zeg, hier vind je veel meer terug van de Chinese cultuur en bouwstijl. In ons hostel aangekomen, bleek er een wervelwind achter de balie te staan, Sophia. Hoe druk kan je zijn. Na wat chaos, kwamen we op onze kamer aan, zonder airco dit keer want die was kapot. Dat werd dus zweten 's nachts. De volgende dag hadden we het goede idee om 4 uur lang een fiets te huren om de stad te verkennen. Vier uur in zulke hitte (en eindelijk de hele dag een keer zon) is toch wel erg veel, maar we hebben het volgehouden. Anders ook zo zonde van het geld, lekker zuinig weer he

.

Natuurlijk brachten we een bezoek aan de Chinese Muur. We hadden een tour via het hostel geboekt, eentje die beloofde dat je geen verkopers en geen andere toeristen tegenkwam. Dat klonk ons natuurlijk als muziek in de oren. Onderweg naar de muur zagen we al stukken muur volgepakt staan met toeristen, verschrikkelijk gewoon. Ondertussen reed onze bus stug verder, totdat we op een afgelegen stuk werden gedropt met onze Engelssprekende gids (niet te verstaan helaas, soms was het alsof hij gewoon Chinees zat te praten). En inderdaad... hier waren geen verkopers of andere toeristen te vinden, alleen ons groepje. Perfect dus. We moesten een paar honderd meter naar de muur (omhoog) lopen. Hijgend, zuchtend, bijna kruipend kwamen we boven op de Chinese Muur aan. Dat beloofde wat, aangezien we 10km over de Chinese Muur zouden wandelen. Onder het bijkomen vertelde de gids dat we gewoon op ons eigen tempo konden lopen (gelukkig maar) en dat we bij de negende toren (slik, zo ver) moesten wachten op elkaar. Eenmaal uitgehijgd gingen we op pad. Het eerste stuk van de muur ging bijna alleen maar omhoog, echt afzien dus. Het pad over de muur werd ook steeds slechter, veel begroeiing en geen netjes aangelegde trappen meer. Maar dat maakte het ook wel weer mooi en uniek om zo over de ‘echte' Chinese Muur te wandelen. Ondertussen genoten we van een prachtig uitzicht. Na ongeveer drie uur wandelen kwamen we weer bij de bus aan, we hadden het overleefd.

De volgende dag besloten we (met spierpijn in onze benen, Sylvia althans) naar de Verboden Stad en het Plein van de Hemelse Vrede te gaan. Vlakbij ons hostel, dus ideaal. Onderweg gebeurde er iets vreemds, er kwam een vrouw op ons af of wij niet met haar moeder op de foto wilde, sorry?? Natuurlijk wilden wij dat, vriendelijk als wij zijn. Later kwam er een gezin aan of we met hun zoontje op de foto zouden willen,maar natuurlijk mevrouw! We hadden al een paar keer opgemerkt dat we stiekem op de foto werden gezet, maar dit was toch ook wel weer bijzonder hoor. Heel apart! Eenmaal bij de Verboden Stad aangekomen waren we verrast door de grootte ervan en toch ook weer door die kleine duwende en dringende Chineesjes. Het is echt ellebogen werk, wil je een mooie foto kunnen maken of wat willen zien. We hebben de hele middag door de Verboden Stad gelopen en nog hadden we niet alles gezien. Maar goed, hoe mooi alles ook is, op een gegeven moment lijken al die gebouwen toch wel op elkaar. Dezelfde kleuren, dezelfde bouwstijl enz.

Natuurlijk hebben we de WK finale ook gekeken. Voor ons was dat om half drie 's nachts, maar goed Oranje gaat voor alles natuurlijk. We zaten in een kroeg vol met Nederlanders en welgeteld één Spanjaard (tja je moet maar durven). Het was erg gezellig, tot de 116^e minuut. De Nederlanders werden allemaal wat stiller en na het fluitsignaal zat er één man die heel hard zat te juichen. Tja erg jammer. Om vijf uur meteen maar naar bed gegaan, want 6 uur later moesten we al uitchecken. Voordat we naar de trein gingen, hebben we onze buik heerlijk vol gegeten met de befaamde Pekingeend.

Na een paar dagen Beijing was het tijd om weer verder te gaan, nu richting Xi'an, waar ons het beroemde Terracotte Leger wachtte. Het Terracotta Leger was erg leuk om te zien. Indrukwekkend hoor, hoeveel soldaten en paarden er al uitgegraven zijn en ze zijn nog steeds bezig. In Xi'an hebben we verder nog de nodige toeristische dingen gedaan; zo hebben we panda's gezien, de Bell Tower en de Drum Tower bezocht en op een tandem (jaja, goed he) de stadsmuur van 13,7km lang over gefietst. We moeten wel een beetje in vorm blijven natuurlijk. In het Muslim Quarter hebben we echt lekker gegeten. Een heerlijk broodje kebab van zo'n straatkraampje, daarna nog wat lokale specialiteiten uitgeprobeerd. Voor 1 euro hebben we onze buik volgegeten, heerlijk toch?!

1 t/m 7 juli, Shanghai (China)

Onze eerste dagen in China hebben een dubbele indruk achter gelaten. Aan de ene kant is Shanghai als stad super om eens te bezoeken. Maar aan de andere kant hebben we ons telkens weer verbaast over de Chinese onbeschoft- en ranzigheid. Even kort samengevat: ze smakken, ze eten met hun mond open, ze roggelen (bij voorkeur onder de douche waar wij naast slapen en dan komt het echt uit hun tenen), ze dringen overal voor en ze wachten bij de metro niet netjes tot iedereen eruit is, maar gooien zichzelf (het liefst met hun kinderen voor zich uit geduwd) de metro in.

Maar laten we het over de mooie dingen van Shanghai hebben. We genoten van een prachtig, maar mistig uitzicht bovenop de Oriental Pearl TV Tower. Hier kon je pas goed zien hoe immens groot deze stad is. Verder hebben we de World Expo bezocht, waar we in het Nederland paviljoen een heerlijke zelfgemaakte stroopwafel hebben gegeten. Ook zijn we naar East Nanjing Road geweest. Dit is een van de bekendste straten van Shanghai. Hier kom je van alles tegen, dure winkels als Cartier en lijmsnuivende Chinezen, een groot contrast dus.

En natuurlijk hebben we met stokjes gegeten, de eerste keer kwam de bediening ons ‘gewoon' bestek brengen toen ze ons zo zagen klungelen. Maar na een paar keer oefenen hebben we het aardig onder de knie. Alleen rijst is nog wat lastig. Maar we komen er wel.

We hebben verder te kampen met een ware jetlag. We slapen niet voor 3 uur 's nachts en worden meestal pas rond 11 uur 's ochtends wakker. Dat dit lastig was, bleek maar weer bij de halve finale van het WK. Deze wedstrijd werd bij ons om half 3 's nachts gespeeld. Het was prettig geweest als we voor die tijd nog even hadden kunnen slapen, maar goed, Oranje moesten we natuurlijk kijken. Het is ons bij beide WK wedstrijden duidelijk geworden dat de Chinezen voor Nederland zijn, wel zo leuk als iedereen juicht wanneer Nederland scoort. Van een leuk gesprek kwam het echter niet, want zowat de enige Engelse woorden die zij spraken waren na afloop van de wedstrijd: 'You very happy?'. Na de schitterende overwinning op Uruguay, konden we welgeteld nog een uurtje ons bed in, voordat we richting het station moesten om onze trein naar Beijing te pakken. Hierover de volgende keer meer.

We willen iedereen bij deze nog even bedanken voor alle leuke reacties die we hebben gekregen. Blijf zo doorgaan

!

Groetjes Edwin en Sylvia

Nog een uurtje en dan gaan we!

Een laatste berichtje uit Noordwolde (Nederland) waar we vanacht bij Sylvia's ouders ons laatste nachtje op Nederlandse bodem hebben doorgebracht. De laatste dagen stonden uiteraard alleen maar in het teken van ons vertrek. Na allebei op een bijzonder leuke manier afscheid te hebben genomen van collega's (Edwin een borrel en Sylvia een etentje), vrienden (TT-nacht) en familie (BBQ) hebben we ons huis leeg gehaald, alle spullen opgeslagen en onze tassen gepakt.

Nu vertrekken we over eenuurtjerichting Dusseldorf van waaruit we naar Shanghai vliegen. We hebben tussendoor een tussenstop in Dubai waar we ook een paar uurtjes mogen wachten. Morgenavond om half 12 lokale tijd zullen we aankomen en na een goede nachtrust zullen we direct op pad gaan. Doel: het vinden van een locatie om Nederland - Brazilië te bekijken :)

Ons volgende bericht volgt vanuit China!

Eerste overnachtingen al geboekt...

Hoi allemaal,

We zijn nu een kleine maand verder en hebben al de nodige zaken geregeld voor onze rondreis, tijd voor een update!

Zo zijn we voor van alles en nog wat gevaccineerd en we hebben er nog één te gaan (tja... je moet er wat voor over hebben). We zijn ook Lariam (malariapillen) aan het proberen, om te kijken hoe we er op reageren. Tot nu toe hebben we nog steeds zin in onze reis, dus nog geen depressies

. Edwin kijkt nu elke ochtend extra goed in de spiegel of hij niet kaal wordt van die pillen, omdat haaruitval ook één van de bijwerkingen is !

Naast de gezondheidsmaatregelen hebben we ook de eerste viernachten in Shanghai geboekt. We komen om half 12 's nachts aan, dus het leek ons wel prettig om dan al zeker te weten dat je een bed hebt voor die nacht. Vandaag hebben we de visumaanvragen voor China en Viëtnam op de post gedaan. De andere visa regelen we tijdens de reis wel. Ook hebben we net Chinees geld besteld.

Nu rest ons nog (steeds) het aanschaffen van een rugzak. Uit betrouwbare bronhebben we vernomen dat je betereen tasmet wieltjes kan meenemen, omdat je je anders een breuk tilt. (Merel en Chris, bedankt voor deze en alle anderetips, erg handig dat jullie ons voorgaan

). Alleen vindt Sylvia dat de 'romantiek' van het backpacken hierdoor een beetje verdwijnt, tja een rugzak hoort er toch bij! Maar goed, we moeten natuurlijk ook praktisch denken, dus zoals het nu lijkt gaan we op zoek naar iets met wieltjes en een goede dagrugzak. Misschien ook wel net zo handig!

Binnenkort maar eens winkelen en dan datkopen wat we nog nodig zijn, dan zijn we helemaal klaar voor de reis.

Nog een maandje te gaan en dangaan we het avontuur tegemoet, spannend!!!

Tot de volgende keer!

Groetjes,

Edwin en Sylvia

Welkom op onze reissite

Hallo en welkom oponze reissite,

We hebben het er al eens eerder over gehad, maar nu hebben we echt de knoop doorgehakt en besloten om het te gaan doen:een lange rondreis maken(6 maanden door Azië is het geworden)!

We hebben natuurlijk allebei werk, duswe konden niet zomaar weg. Sylvia heeft onbetaald verlof gekregen (super natuurlijk) en Edwin heeft na overleg op zijn werkbesloten ontslag te nemen. Een grote stap dus.

Om ons streven te halen, dat is 1 juli vertrek, moeten we in korte tijd aardig wat regelen en uitzoeken. Daar zijn we nu dan ook druk mee bezig. We hebben globaal al een route (China, Viëtnam, Laos, Cambodja, Kuala Lumpur, Borneo, Australië, Nepal en India), en we hebben ook eindelijk de tickets geboekt, wat wat langer duurde omdat Sylvia nog een nieuw paspoort moest aanvragen. 30 juni om 21.20 uur is het zover, dan vliegen we van Dusseldorf naar Shanghai!!!Tijdens de reiskan er natuurlijk van alles veranderen, we moeten alleen 16 december in Mumbai (India) zijn voor de terugvlucht.

Het belangrijksteis dus geregeld, maar nu nog een visum voor China, vaccinaties, een rugzak en zo zijn er vast nog meer dingen te regelen in die anderhalve maand

dat we nog hebben. Maar dat maakt het er natuurlijk niet minder leuk om, hooguit wat stressvoller, maar goed we hebben dan natuurlijk wel een superlange vakantie in het vooruitzicht .

Deze website is de plaatswaar we iedereen op de hoogte blijven houden van onze belevenissen in het verre oosten. We zullen hier regelmatig nieuwe verhalen en foto's plaatsen.En via de kaartkan je altijd zien waarwe zitten.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voorde mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Natuurlijk vinden we het erg leuk als je eens (of vaker natuurlijk)een berichtje achterlaat.

Groetjes,

Edwin en Sylvia